Het appartementencomplex ‘De tantes van Van Gogh’ is een ode aan de historie van Zundert waarbij het complex inspeelt op klassieke en moderne kwaliteiten. Het ontwerp voor ‘De Tantes van Van Gogh’ is ontstaan vanuit de gedachte om de historische waarde van het oorspronkelijke gebouw op deze locatie terug te brengen. Het bestaande gebouw was namelijk de buurwoning van het geboortehuis van Van Gogh. Daarnaast zouden de tantes van Van Gogh er hebben gewoond. Bij de herontwikkeling van de locatie staat daarom de beleving van de historie centraal. Dit speelt zowel in de architectuur als in de stedenbouw een belangrijke rol. 

Stedenbouwkundig gezien vormt het complex een verbinding tussen de het terras van de Auberge naar het Vincent van Goghplein, het Van Gogh kerkje en de kosterswoning. Deze verbinding ontstaat door het programma te splitsen in twee volumes, waartussen een plein gecreëerd wordt en hiermee ook een zichtlijn tussen Het terras van het Van Goghhuis en het van Goghplein. Hierdoor zal de beleving van de geschiedenis van Van Gogh in Zundert worden versterkt. Bij het ontwerp voor het plein tussen de twee gebouwen is de herinrichting van het Van Goghplein meegenomen en is er gekozen voor veel groen en is het groen mee ontworpen in de architectuur om zo een natuurinclusief plan te creëren. Het plein vormt daarnaast een doorgang vanuit het terras van het Van Gogh huis naar het Van Goghkerkje. 

Het gebouw grenzend aan de Markt staat in het ontwerp centraal. Uit het onderzoeksrapport van de gemeente Breda is gebleken dat het gebouw in zijn oorspronkelijke vorm veel historische waarde heeft gehad, maar welke door de vele verbouwing door de jaren heen zijn verdwenen. Enkel de zijgevel aan de zijde van het Van Gogh huis kan behouden blijven, omdat dit het enige onaangetaste oorspronkelijke element uit het gebouw is. Daardoor is gekozen om, aan de hand van de foto uit 1900, de voorgevel en de linker zijgevel terug te brengen in hun oorspronkelijke staat, waardoor de locatie, en daarmee ook het Van Goghhuis, sterk te linken is met het geboortehuis van Van Gogh, welke ook te zien is op de foto uit 1900. 

Omdat enkel de voorgevel en de twee zijgevels teruggebouwd zullen worden, is er vanuit architectonisch oogpunt gekozen om het volume af te maken door het toevoegen van een nieuw volume, dat zich verweeft in de oorspronkelijke vorm van het gebouw en hierbij als ondersteuning dient voor de oorspronkelijke gevels. Door het nieuwe volume als een schil om de historische gevels te vouwen richting het Van Goghplein, zullen de historische gevels als het ware omarmd en gedragen worden door het nieuwe volume. 

Hierbij is gezocht naar contrast tussen de twee volumes die in elkaar grijpen door middel van materiaalgebruik, vorm, uitstraling en detaillering. Door het contrast tussen historiserend en modern, zal duidelijk zichtbaar zijn wat het oorspronkelijke gebouw is en wat het toegevoegde blok is. De twee elementen zullen op deze manier een dialoog aangaan, waarbij de nadruk gelegd wordt op de beleving van de geschiedenis. 

In beide gebouwen is gekozen voor natuurlijke materialen, namelijk een combinatie van hout, baksteen en stucwerk, die zorgen voor een warme uitstraling. Voor het volume aan de Markt is gekozen om het stucwerk wat in de voorgevel van het oorspronkelijk gebouw aanwezig is, op een moderne manier terug te brengen in het nieuwe blok dat eraan toegevoegd wordt zodat er een harmonie ontstaat tussen oud en nieuw, maar tegelijkertijd duidelijk is welke delen historisch zijn en welke de nieuwe toevoeging zijn.  Dit concept is doorgetrokken in alle details van het gebouw. Daarnaast is gekozen om verticale houten gevelelementen in beide gebouwen toe te passen om te refereren naar het atelier naast de Kosterswoning. 

Door het gebouw grenzend aan de St. Elisabethlaan ook een hedendaagse uitstraling te geven met gelijkende vormentaal en materiaalkeuze als het gebouw grenzend aan de Markt, ontstaat er een band tussen het voorste gebouw en het achterste gebouw; als zusters